karşımdakinin beni nasıl gördüğünü merak ediyorum bazen.
her zaman değil, nadir olarak...
herkesin benim hakkımda ne düşündüğünü merak etmeyecek kadar tembelim aslında. bir de insanları kendi hallerine bıraktığım için çoğunlukla, onlar ilerde kikirdeyen, ağlayan, bağıran ya da duran hmm dediğim varlıklar benim için.
ama bazen...
Tanrı ne yazık ki beni olaylara tepki vermemi engelleyen bir soğuklukla yaratmış. isteyerek değil bu yaptığım; sadece öyle.
ama bazen...
değer verdiğim ve saygı duyduğum kişilerin kafamın içinden geçen düşünceleri görmesini istiyorum ama bunu anlatmak için doğru kelimeleri kullanıp kullanmadığımı bilmiyorum.
sanırım ben; kelimeleri herkesin anladığı şekilde anlamıyorum.
her zaman değil, nadir olarak...
herkesin benim hakkımda ne düşündüğünü merak etmeyecek kadar tembelim aslında. bir de insanları kendi hallerine bıraktığım için çoğunlukla, onlar ilerde kikirdeyen, ağlayan, bağıran ya da duran hmm dediğim varlıklar benim için.
ama bazen...
Tanrı ne yazık ki beni olaylara tepki vermemi engelleyen bir soğuklukla yaratmış. isteyerek değil bu yaptığım; sadece öyle.
ama bazen...
değer verdiğim ve saygı duyduğum kişilerin kafamın içinden geçen düşünceleri görmesini istiyorum ama bunu anlatmak için doğru kelimeleri kullanıp kullanmadığımı bilmiyorum.
sanırım ben; kelimeleri herkesin anladığı şekilde anlamıyorum.
bugün yine önemli bir şeyler hakkında konuşmaya çalıştım. beceremedim. öyle durdum. olmiycak, biz beceremiyoruz.
YanıtlaSil