2 Şubat 2010 Salı

şu aralar düşüncelerim garip bir şekilde beni rahatsız ediyor.
ya bi git dediğim şeylere kafa yorarken buluyorum kendimi.
en son olarak insanların matematik zekalarını dehşet verici bulduğumu farkettim.
uyanıp bilinçli bir şekilde düşünmeye başladığın anda aklın bilinçsiz bir şekilde hesap yapmaya başlıyor ya. işte bu bence inanılmaz birşey.
bence bu; insanın doğal zaman yolculuğu.

bir an içerisinde kafamızın arkasında devamlı bir sonraki anı yaşıyoruz galiba.
şimdi ben şuraya arabayla gitsem, sonra şuna şunu söylesem, sonra şu adımı daha kısa atsam yada şu yemeği daha yavaş yesem...
hep bir plan, hep bir olasılık hesabı var kafamızda.
ooo! bakmışsın düşüncemizde bir sonraki ana gitmişiz zaten.

şimdi; eğer bir sonraki ana gitmişsek ve gelecekteysek şöyle bir sonuç çıkarmamız mı gerekiyor diye düşünüyorum;
gelecekteki o istediği ana ulaşamayan, aslında; hep o gelecekte olduğu için o geleceğe doğru giden şimdide, vermesi gereken kararları verememiş mi?
yoksa hedefine ulaşan kişi gelecekten şimdiye doğru tüm yollara bakıp, onları iyice algılayıp da mı başarıya ulaşmış?

offf başım ağrıdı.
ya ben bi gideyim ya.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder